Laumast út af fyrirlestri á lokamínútum leiksins

 Í miðjum fyrirlestri laumaðist ég út svo lítið bar á til þess að fylgjast með síðasta korterinu af leiknum. Hafði gert samning við staðarhaldarann á Hrafnseyri um að fá að smjúga inn til hans og kíkja á sjónvarpið rétt á meðan leiknum væri að ljúka. Ég var nefnilega stödd á málþingi á Hrafnseyri við Arnarfjörð. Dr. Einar Sigurbjörnsson var á  þeirri stundu með afar fróðlegt erindi um þremenningana Kolbein Tumarson, Guðmund Arason góða og Hrafn Sveinbjarnarson. En ... ég stóðst samt ekki mátið.  Og ég sá það á svipnum á Einari þegar ég kom til baka að hann fyrirgaf mér. Sama átti við um nánast alla í salnum sem sneru sér við í sætunum með spurnarsvip og vildu vita hvernig leikurinn fór. Tveir þumlar upp, það fór kliður um salinn, og bros breiddust um andlit.

Áður en ég laumaðist út til að horfa á lokamínúturnar var ég búin að fá regluleg SMS frá syni mínum um stöðuna frá byrjun: 1-0 var fyrsta skeytið, svo 5-0  og svo fóru Spánverjar að skora: 19-17 var staðan á einhverjum tímapunkti. Ég var orðin friðlaus í sætinu.

Það er ótrúlegt að við skulum vera komin í þá stöðu að geta spilað um gull á Ólympíuleikum. Þetta handboltalandslið okkar er samansafn af hetjum. 

Ósjálfrátt verður mér líka hugsað til Guðbjargar Guðjónsdóttur, ömmu Guðjóns Vals, þeirrar góðu konu sem er áttræði í dag. Varla hefði hún getað fengið betri afmælisgjöf.

Til hamingju Guðbjörg! Til hamingju strákar! Til hamingju Ísland!

 

Íslendingar í úrslitaleikinn

Athugasemdir

[Villi Asgeirsson, 22.8.2008 kl. 20:14]

ÉG get eiginlega kopípeistað allt sem Júlíus sagði. Ég fylgist yfirleitt ekki með íþróttum en ég er að springa úr stolti, svitna og næstum tárast. Það var skylda þín að laumast út og láta fólk vita hvernig fór. Ég þekki þig ekkert persónulega en ég hefði örugglega hent mér í fangið á þér og kysst þig. Pent, en samt... Kannski segi ég þetta bara af því ég er umkringdur útlendingum.

[Þorsteinn Briem, 22.8.2008 kl. 22:14]

Páfinn hefði nú örugglega gefið frí í Páfagarði en sumir eru kaþólskari en páfinn.

[Ragnheiður Ólafía Davíðsdóttir, 23.8.2008 kl. 01:01]

Ja hér. Ég gat ekki séð útsendinguna á venjulegan hátt í gegnum netið hér í USA (e.k. rétthafamá) svo ég brá á það ráð að fá sonardóttur mína, Steinunni, til þess að tengjast vefmyndavél sinni sem hún síðan beindi að sjónvarpsskjánum heima hjá sér og þannig fengum við stemmninguna bein í æð hingað westur eldsnemma í morgun. Það var reyndar mikil tilbreyting frá ofsaveðrinu og rigningunni sem herjað hefur á hérlenda undanfarna viku. Ég hlakka til að koma heim eldsnemma á sunnudagsmorguninn, rétt símanlega til að horfa á úrslitaleikinn. Kveðja í Skutulsfjörðinn héðan úr óveðrinu, eldingunum og þrumunum.

[Ásdís Sigurðardóttir, 23.8.2008 kl. 01:20]

Kær kveðja frá Selfossi, skil að þú hafir laumast út, nú bíð ég spennt eftir lokaleiknum.    tökum léttan dans með Óla skans

[Jóna Á. Gísladóttir, 23.8.2008 kl. 10:01]

Ég finn fyrir ótvíræðri hneykslan  HVERJUM DATT Í HUG AÐ VERA MEÐ FYRIRLESTUR Á ÞESSUM TÍMA. Allt þjóðfélagið varð óvirkt í rúman klukkutíma og þið sátuð á málþingi!!

það var líka bara ómetanlegt að sitja með hópi af fólki og deila þessari spennu og gleði með öðrum.

Ólína mín... ekkert málþing í fyrramálið. Þú lofar mér því