Skottulækningar og ömmusálfræði

Pétur Tyrfingsson sálfræðingur fór mikinn í Kastljósþætti sjónvarpsins í gærkvöldi. Umfjöllunarefnið var höfuðbeina- og spjaldhryggsjöfnun sem hann kallar "skottulækningar" og "hindurvitni".

Iðkendur þessarar meðferðar telja hana gagnlega við ýmsum kvillum, m.a. einhverfu. Kvöldið áður hafði  verið talað við mann að nafni Stanley Robinson sem nú er staddur hér á landi að kynna meðferðina. Einnig var rætt við móður einhverfs barns sem sýndi batamerki eftir slíka meðferð.

Það sem virðist helst hafa farið fyrir brjóstið á Pétri Tyrfingssyni er grein Gunnars Gunnarssonar sálfræðings þar sem hann mælir með höfuðbeina- og spjaldhryggsjöfnun fyrir einhverfa. Röksemd Péturs er sú að rannsóknir skorti til þess að mæla með þessari meðferð eða heita árangri af henni og því geti sálfræðingur - sem telst til viðurkenndrar heilbrigðisstéttar - ekki mælt með slíkum aðferðum.

 Gott og vel. Pétur svaraði því hinsvegar ekki hvernig stendur á því að starfsfólk hinna svokölluðu "viðurkenndu" læknavísinda - sálfræðingar þar á meðal - skuli taka við einhverfusjúklingum og veita þeim meðferð eða ráð af einhverju tagi þegar engar vísindalegar rannsóknir hafa sýnt fram á "lækningu" við þessum kvilla. Í framhaldinu vakna fleiri spurningar:

1) Sé krafan um vísindalegar rannsóknir að baki læknismeðferð virt til fulls - hvað má þá segja um tilraunalækningar hinna viðurkenndu læknavísinda í gegnum tíðina, t.d. við krabbameinum ýmiskonar, HIV veirunni og fleiri skæðum og erfiðum sjúkdómum? Ætlar Pétur að halda því fram að þær meðferðir sem veittar hafa verið við þessum sjúkdómum séu allar vísindalega viðurkennd "lækning" við þeim?

2) Pétur kvaðst sjálfur nota "ömmusálfræði" þegar allt annað bregst gagnvart sjúklingum sem leita til hans sem sálfræðings. Hvað er "ömmusálfræði" - og hvaða rannsóknir liggja að baki gagnsemi hennar?

3) Hvað skilur á milli ömmusálfræðinnar og til dæmis höfuðbeina- og spjaldhryggsjöfnunar?

4) Skiptir máli hvort það er sálfræðingur með starfsréttindi eða hómópati sem  veitir ráð við kvillum án þess að sýnt hafi verið fram á með vísindalegum hætti að þau ráð geri gagn?

Þannig mætti lengi halda áfram - sannleikurinn er sá að það er ekkert algilt í þessum heimi. Því fannst mér Pétur Tyrfingsson full stórorður í ummælum sínum um hindurvitnin og skottulækningarnar. Hlátur hans og hæðnitónn bættu ekki úr skák.

Hitt er svo annað mál - að þeir sem trúa staðfastlega á ágæti höfuðbeina- og spjaldhryggsjöfnunar - ættu að afla sér rannsóknarstyrkja til þess að sýna fram á gagnsemi meðferðarinnar. Þannig myndu þeir gera þessari meðferð og þeim sem hennar njóta gagn til framtíðar. Sé aðferðin raunverulega að virka hlýtur það að koma talsmönnum hennar betur að geta sýnt fram á það með einhverju öðru en vitnisburðum valinna einstaklinga. Það hlýtur að koma heiminum betur að sýna fram á að þetta geti verið viðurkennt lækningaúrræði - eða a.m.k. til þess fallið að bæta líðan fólks.

Sjálf hef ég tekið lýsi og birkiösku í fjölda ára. Engar vísindalegar sannanir hafa sýnt fram á gagnsemi birkiöskunnar - en lýsið hefur verið rannsakað að einhverju marki. Ef ég ætti að sleppa öðru hvoru myndi ég frekar sleppa lýsinu en birkiöskunni, einfaldlega vegna þess að ég hef reynt það á sjálfri mér að mér verður meira um að hætta að taka birkiösku en lýsi. Engar vísindalegar rannsóknir liggja til grundvallar þessari reynslu minni. Hún er sönn engu að síður - og þannig er um margt í veröldinni.

Athugasemdir

[Kolbrún Baldursdóttir, 2.10.2007 kl. 12:52]

Það sem mér finnst helst leiðinlegt er að hér er um tvo löggilda sálfræðinga að ræða og að verið sé að varpa rýrð á annan þeirra í fjölmiðlum.
Hins vegar er vert og meira en það, það er nauðsynlegt að skoða þetta mál út frá faglegu sjónarmiði og í ljósi allra þeirra punkta sem nefndir hafa verið í sambandi við þetta s.s. hvort einhver blekkingarleikur sé í gangi.  Þau sjónarmið mega koma fram opinberlega en ekki endilega með tengingu í nöfn eins og verið hefur undanfarna daga. 

[Hulda Hákonardóttir (IP-tala skráð) 2.10.2007 kl. 16:08]

Góður pistill hjá þér.  Upphrópanir og  hroki hafa í minni sveit yfirleitt ekki talist traustvekjandi málflutningur og ég er næstum viss um að margir (m.a.s. vísindalegir sálfræðingar)  staðhæfa að á bak við slíkt felist oftast óöryggi, minnimáttarkennd og jafnvel þekkingarskortur sem viðkomandi persóna getur verið sér sárlega meðvituð um eða óhuggulega ómeðvituð.

Það vill gleymast að þegar vísað er í vísindalegar rannsóknir og kannanir þá byggjast þær í grunninn einmitt oft á upplifunum og "subjektífu" mati einstaklings. Þegar nógu margir einstaklingar hafa sagt það sama um eitthvað telst það þar með sannað og öðlast "objektífan" vísindastimpil. Gott að hafa þetta í huga þegar verið er að gera lítið úr persónulegum upplifunum og reynslusögum einstaklinga.

[Ragnhildur Jónsdóttir, 2.10.2007 kl. 16:09]

Frábær pistill Ólína. Ég verð að segja að ef aðeins ætti að nota þær aðferðir sem sannaðar hafa verið með vísindalegum sönnunum" þá væru aldrei reyndar nýjar aðferðir og þá yrði aldrei nein þróun í lækningum. Mér finnst persónulega mjög "óvísindalegt" að sýna svona fordóma á opinberum vettvangi eins og verið hefur í Kastljósinu og sumstaðar á blogginu undanfarið. Við erum öll misjöfn og það sem ekki hentar einum, getur hentað öðrum. Og það sem ekki læknar einn, getur jafnvel læknað annan. 

Við lærum aldrei neitt nýtt nema hafa opinn huga og kannski finnum við góða lausn á ýmsum kvillum sem hrjá okkur ef við þorum að prófa og rannsaka fleiri aðferðir en nú er gert.

[Hallgrímur Óskarsson (IP-tala skráð) 2.10.2007 kl. 16:52]

Góðir punktar Ólína.  Aðalmeinsemdin í máli Péturs Tyrfingssonar var að hann gerir þá kröfu að "vísindin" sanni lækningaraðferð Gunnars áður en hún er notuð.  Þar með er hann að gera ein verstu mistök sem sumir vísindamenn gera og það er að gera ráð fyrir því að vísindi geti sannað allt sem hægt er að sýna fram á.  Staðreyndin er sú að vísindi hafa takmarkaða getu - þó að geta og gagnsemi þeirra sé ómundeilanlega mikil þá eru þeirri getu og gagnsemi endimörk sett. Við það verða vísindin að una.

Kv. Hallgrímur Óskarsson

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 2.10.2007 kl. 17:32]

Aldrei þessu vant er ég sammála Pétri Tyrfingssyni.

Gangrýni hans beindist upphaflega að Gunnari Gunnarsyni, sálfræðingi, sem hafði mælt með meðferð af þessu tagi sem sálfræðingur. M.ö.o þá var hann að nota trúverðugleika sinn sem fagmenntaður sálfræðingur til þess að mæla með meðferð sem ekki hefur staðist skoðun með þeim aðferðum sem sálfræðingar beita.

Röksemdafærsla þín, Ólína, missir marks því að Pétur vísaði til rannsókna sem hafa verið gerðar á þessari meðferð. Þær hafa meðal annars leitt það í ljós að greiningar höfuðbeina og spjaldhryggðjafnara á vandmálum eru mjög mismunandi eftir því hver greinir. Reyndar svo mismunandi að þú myndir ekki sjá meiri samkvæmni þótt þú drægir heitin upp úr hatti.

Pétur sagði það að hann hefði ekkert á móti því að kuklarar störfuðu sem kuklarar. Hann var hinsvegar að mótmæla því að trúverðugleiki viðtekinnar sálfræði væri misnotaður til þess að selja fólki kuklið.

[Hlynur (IP-tala skráð) 2.10.2007 kl. 17:37]

Sæl Ólína!

Ég hjó eftir einu hjá þér þegar þú segir, "skuli taka við einhverfusjúklingum og veita þeim meðferð eða ráð af einhverju tagi þegar engar vísindalegar rannsóknir hafa sýnt fram á "lækningu" við þessum kvilla"

Sálfræðingar bjóða ekki lækningu við einhverfu, frekar leiðir til þess að auka vitsmunalegan, námslegan, tillfinningalegan og félagslegan þroska hjá einstaklingum með einhverfu.

Ég held líka að foreldrar barna með einhverfu geri ekki kröfu, hvort heldur til sálfræðinga eða annarra, að barnið læknist af einhverfu, heldur til að auka bjargráð þess þannig að það geti lifað sem eðlilegustu lífi.

Bendi á rannsóknir O. I. Lovaas

kv Hlynur

[Svanur Sigurbjörnsson, 2.10.2007 kl. 17:39]

Það er ákaflega margt athugavert við þessi skrif þín Ólína.    Þú ert að falla í þá gildru að telja vísindalega sannaða hluti mikið til afstæða.  Þú segir:

 "sannleikurinn er sá að það er ekkert algilt í þessum heimi"

Vissulega er fátt ALGERLEGA algilt en það er ákaflega margt sem er nægilega algilt til þess að byggja líf sitt á og skoðanir.  T.d. er það algildur sannleikur fyrir mér að ég þarf bæði vatn og lífsnauðsynleg orku- og fjörefni til þess að lifa af.  Sannleikurinn er sá að maður læknar ekki heilahimnubólgu með höfuðbeina- og spjaldhryggsjöfnun svo eitt dæmi sé tekið af hættulegu bulli þeirra sem stunda þetta kukl.  Sannleikurinn er sá að hinn vísindalegi grunnur sem við byggjum á og treystum að t.d. beri flug FI615 til meginlands Evrópu, svæfi okkur og vekji eftir aðgerð á ónýtri hjartaloku, lækni í þér lungnabólgu, færir okkur internetið o.s.frv., er ákaflega traustur og byggður á þrotlausu starfi vísindamanna og tæknifræðinga sem biðja ekki okkur neytendurna að sanna eða afsanna það sem þeir/þær hafa fram að færa.  Sönnunarbyrðin liggur á fagaðilanum og það er skýlaus krafa allra fagstétta sem hafa einhvern snefil af sjálfsvirðingu að standa undir þeirri ábyrgð. 

Af sjálfsögðu skjátlast vísindafólki og heilbrigðisstarfsfólki af og til og það liggja ekki fyrir svör við öllu.  Það réttlætir ekki að fara af stað með fáráðnlegar aðferðir og ímyndanir út í loftið og segja þær lækna og bæta þar sem okkur skortir þekkingu og ráð.  Þetta fólk grípur jafnan til þeirrar varnar að segja lækna fulla af hroka og þröngsýni.  Það getur galað þetta endalaust en hvar eru sannanirar fyrir ágæti aðferða þeirra sem byggja á gjörsamlega glórulausum hugmyndum, oft á tíðum dulbúnum innan um líffæraheiti og misnotuð fræðihugtök.  Vinsamlegast kynntu þér efni um t.d. hómeópatíu á hinum verðlaunaða vef Quackwatch.org áður en þú heldur áfram með þetta.

Ég bloggaði annars um frábæra framistöðu Péturs Tyrfingssonar í dag og má lesa það hér

[Egill M. Friðriksson, 2.10.2007 kl. 18:08]

"Góðir punktar Ólína. Aðalmeinsemdin í máli Péturs Tyrfingssonar var að hann gerir þá kröfu að "vísindin" sanni lækningaraðferð Gunnars áður en hún er notuð."

Augljóslega getur ekki sannað að meðferð virki ekki nema prófa hana, þar með meikar þessi setning þín ekkert sens. Það er fullkomlega eðlilegt að prófa nýjar leiðir við að lækna fólk en ef þú vilt að meðferðaformið sé viðurkennd leið til að lækna einhvern þá er alltaf gerð rannsókn á þessu meðferðaformi. Þú getur ekki bara sagt að eitthvað meðferðaform virki vegna þess að það hafði áhrif á 1 af hverjum 10 einstaklingum sem þú aðhlynntir. Hvað er það sem sannar það að meðferðin virkaði á þess einstaklinga? Það gætu hafa verið einhverjir aðrir utanaðkomandi þættir sem höfðu áhrif en ekki meðferðin sjálf. Starf svona kuklara byggist yfirleitt á því að vitna í þá aðila sem segja að meðferðin hafi virkað (þó engin sönnun sé fyrir því) en aldrei þá sem þetta virkaði ekki hjá. Alvöru vísindamaður þurrkar ekki út úr rannsókn sinni þá þætti sem að styðja ekki tilgátu hans.

"Það vill gleymast að þegar vísað er í vísindalegar rannsóknir og kannanir þá byggjast þær í grunninn einmitt oft á upplifunum og "subjektífu" mati einstaklings. Þegar nógu margir einstaklingar hafa sagt það sama um eitthvað telst það þar með sannað og öðlast "objektífan" vísindastimpil."

Munurinn á vísindamönnum og þessum kuklurum er einmitt að þeir hafa rannsóknir á bakvið sig. Vísindamenn framkvæma tilraunir við aðstæður þar sem þeir geta mælt árangurinn. Þú ert í raun að líkja saman kannski 20 þúsund manna rannsókn þar sem notaðar eru vísindalegar aðferðir við að greina árangur við frásögn einnar manneskju. Fyrir utan það að það hefur ekki verið sannað að meðferð kuklarans var það sem læknaði þessa einu manneskju. Af hverju viltu gera minni kröfur til kuklara en vísindamanna? Líkt og Pétur sagði - kuklarinn má alveg starfa sem kuklari ef hann vill. En ef hann vill kalla sig einhvers konar lækni þá þarf hann að koma fram með sannanir fyrir því að meðferð hans virki. Og til að gera það, þarf hann að gera vísindalega rannsókn.

[Ómar Ragnarsson, 2.10.2007 kl. 18:28]

Það er líklega of mikið af alhæfingum á ferð varðandi lækningaaðferðir samanber nálastungumeðferð sem ég nota einmitt á bloggsíðu minni í dag til að vekja umhugsun um það hvað gerir lækningaaðferðir að "viðurkenndum" og "hefðbundnum" og hvað ekki. 

[Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir, 2.10.2007 kl. 18:50]

Það er ljóst að sitt sýnist hverjum um þessi mál. En mig langar að svo stöddu aðeins að gera athugasemd við málflutning Svans hér fyrir ofan.

Svanur segir: "Það er ákaflega margt athugavert við þessi skrif þín Ólína". Gott og vel. Svo les maður áfram og bíður þess að sjá hvaða atriði eru athugunarverð. En það sem kemur eru alls ekki athugasemdir við mínar röksemdir, heldur fellur Svanur í þá gryfju að taka upp rökræðu við einhvern annan en mig - á þeirri forsendu að hann sé þó að svara mér.

Að svo miklu leyti sem athugasemdin lýtur að því sem ég raunverulega sagði, þá sé ég ekki betur en hún sé mistúlkun á orðum mínum. Hann leggur mér í munn þá skoðun að vísindalega sannaðir hlutir séu afstæðir - þegar ég er öllu heldur að tala um mikilvægi þess að vísindakröfunni sé beitt á báða vegu, ekki aðeins gegn þeim sem aðhyllast svokallaðar "óhefðbundnar" lækningar (sem eru í mörgun tilvikum mun eldri iðja heldur en nútímalæknisfræði).

En satt að segja - hvort sem Svani líkar betur eða verr - sýnist mér við vera sammála um eitt meginatriði þessa máls: Nefnilega að "viðurkenndar" læknisaðferðir eða meðferðir þurfa að sjálfsögðu að byggjast á vísindalegum rannsóknum. Því er ekki góð latína að boða vísindalegan áreiðanleika lækninga og meðferðarúrræða í einu orðinu en játa svo að maður aðhyllist sjálfur eitthvað annað, hvort sem það heitir nú ömmusálfræði eða heilbrigð skynsemi.

Einmitt þess vegna hvet ég þá sem aðhyllast aðrar aðferðir en viðurkenndar, til þess að afla þeim viðurkenningar með rannsóknum og tilraunum. Um leið bið ég þá sem tala máli viðurkenndra aðferða að gera ekki ríkari kröfur til annarra aðferða en þeir myndu gera til sinna eigin. En mér fannst örla á því hjá Pétri.

Annars er Pétur Tyrfingsson skeleggur og skemmtilegur maður sem ég er oft sammála um ýmsa hluti - en það er önnur saga.

[Egill M. Friðriksson, 2.10.2007 kl. 19:04]

http://www.amazon.com/Alternative-Medicine-Handbook-toAlternative-Complementary/dp/0393318168

Hérna er bók eftir Barrie Cassileth sem er með doktorsgráðu í sálfræði og hefur rannsakað skottulækningar út frá vísindalegu sjónarhorni. Þeir sem vilja kynna sér svona lækningar ættu að kíkja í þessa bók.

[Matthías Ásgeirsson, 2.10.2007 kl. 23:02]

Ertu ekki að grínast með það að þú takir inn birkiösku? 

Hvernig í ósköpunum á það að virka Ólína?

[Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir, 2.10.2007 kl. 23:11]

Hef tekið birkiösku í tíu ár. Hún svínvirkar  en spyrðu mig ekki hvers vegna. Það þyrfti einhver góður maður að rannsaka við tækifæri með "viðurkenndum" aðferðum.

[Svanur Sigurbjörnsson, 3.10.2007 kl. 01:18]

Sæl aftur Ólína

Ég hafði ekki tíma til að telja upp fleiri atriði í fyrri athugasemd minni (færsla nr 9).   Ég sagði að þau væru mörg og því kemur hér langa svarið.

þú segir í pistli þínum:

„Gott og vel. Pétur svaraði því hinsvegar ekki hvernig stendur á því að starfsfólk hinna svokölluðu "viðurkenndu" læknavísinda - sálfræðingar þar á meðal - skuli taka við einhverfusjúklingum og veita þeim meðferð eða ráð af einhverju tagi þegar engar vísindalegar rannsóknir hafa sýnt fram á "lækningu" við þessum kvilla.“   

 [feitletrun mín]

Ekki veit ég til þess að Pétur hafi verið spurður að þessu af Sigmari þáttarstjórnanda og það var ekki hefðbundin sálfræðigreining og meðferð sem var til umræðu í viðtalinu.  Það var ekki Pétur sem var að koma með eitthvað nýtt sem á að bæta einhverfu.  Þó að ekki sé til lækning á einhverfu er líklegt að sálfræðingar og geðlæknar geti gefið ýmis ráð sem hafa hjálpað foreldrum og börnunum við að aðlagast og takast á við erfiðleikana sem henni fylgja.   Það er annað en að ljúga að foreldrunum að bólusetningar valdi einhverfu og að einhver handayfirlagning sem á óskiljanlegan máta á að hreyfa mænuvökvann, skili barninu bata.   Hvernig í ósköpunum getur þú borið þetta saman og farið fram á það að sálfræðingar þurfi að réttlæta sínar aðferðir vegna umræðu um algerlega haldlausar aðferðir? 

Svo kemur þú með spurningar:

„1) Sé krafan um vísindalegar rannsóknir að baki læknismeðferð virt til fulls - hvað má þá segja um tilraunalækningar hinna viðurkenndu læknavísinda í gegnum tíðina, t.d. við krabbameinum ýmiskonar, HIV veirunni og fleiri skæðum og erfiðum sjúkdómum? Ætlar Pétur að halda því fram að þær meðferðir sem veittar hafa verið við þessum sjúkdómum séu allar vísindalega viðurkennd "lækning" við þeim?“

Því ekki?  Þú setur reyndar spurninguna sérkennilega upp með því að nota orðið „lækning“ þegar við vitum að það er ekki til fullkomin lækning við HIV eða ýmsum illvígum krabbameinum en meðferðirnar sem notaðar eru, eru vísindalegar, ekki spurning.   Af hverju segir þú „tilraunalækningar“?  Ertu hér að vísa til einhvers ósiðsamlegs eða groddalegs?  Ég hef ekki séð þetta orð notað nema þá helst í neikvæðum skilningi þegar fjallað er um illa hugsaðar tilraunir á fólki sem fólu í sér óásættanlega áhættu.  Hefurðu ástæðu til að halda að hinn frábæri árangur sem hefur náðst í meðferð á HIV og sumum krabbameinum hafi fengist á óvísindalegan og ósiðsamlegan máta?  Þú virðist halda eitthvað slíkt neikvætt um þessar meðferðir og er það verulega miður.

„2) Pétur kvaðst sjálfur nota "ömmusálfræði" þegar allt annað bregst gagnvart sjúklingum sem leita til hans sem sálfræðings. Hvað er "ömmusálfræði" - og hvaða rannsóknir liggja að baki gagnsemi hennar?“

Þú skildir greinilega ekki hvers vegna hann nefndi ráð ömmu sinnar.  Hann nefndi að þau væru skynsamlegri en fræði kuklaranna því að amma hans notaðist við almenna skynsemi sem ekki væri að finna í tilgátum höfuðbeina- og spjaldhryggjajafnara.    Hann var ekki að segja að ráð ömmu hans væru vísindalega sönnuð heldur að benda á muninn á þeim og kuklinu. 

„3) Hvað skilur á milli ömmusálfræðinnar og til dæmis höfuðbeina- og spjaldhryggsjöfnunar?“

Setti amma þín aldrei plástur á sárið? huggaði þig eða gaf þér kaldan bakstur á snúinn putta?  Þetta er almenn skynsemi. 

Sakaði amma þín lækna um að valda einhverfu með bólusetningum? þóttist amma þín geta læknað einhverfu, þunglyndi eða asthma með því að halda hendinni yfir spjaldbeininu á þér?  Þóttist amma þín geta hreyft á þér heilahimnuna þér til heilsubótar?  Nei, svo ruglaðar ömmur könnumst við ekki við (eða hvað? – kannski eru þær í kuklinu nú til dags? ).

"4) Skiptir máli hvort það er sálfræðingur með starfsréttindi eða hómópati sem  veitir ráð við kvillum án þess að sýnt hafi verið fram á með vísindalegum hætti að þau ráð geri gagn?"

Auðvitað eru slæm ráð (sem eru ekki á rökum eða rannsóknum reist), alltaf slæm sama hvaðan þau koma.   Það kann að vera að sálfræðingar og læknar noti stundum eigið hyggjuvit og siðgæðiskompás til að ráðleggja skjólstæðingum sínum og slík ráð gætu fallið utan þess sem rannsakað er.  Það er þó regin munur á því hvernig heilbrigðisstarfsfólk kynnir slíka hluti fyrir sjúklingi og aftur hvernig kuklari gerir það.  Í tilfelli fagmanns þá leitast hann við að segja frá því að viðkomandi meðferð sé ekki sannreynd en hafi einhverjar líkur á því að reynast vel vegna ástæðna sem tengjast ákveðnum þáttum í líkamsstarfseminni  eða eðli viðkomandi sjúkdóms.   Í tilfelli kuklarans er aðferðin oft á tíðum talin virka án vafa  og ástæðurnar sem gefnar eru, ganga algerlega á skjön við þekkta lífeðlisfræði, efnafræði, meinafræði eða önnur viðurkennd vísindi.    T.d. notuðu læknar blóðsugur á illa farna vefjaparta eftir slys sem annars gátu orðið bjúgi og súrefnisskorti að bráð áður en skipulagðar rannsóknir studdu notkun þeirra.  Meðferðin byggði á ákveðinni mekaník sem átti sér stoðir í fræðum um blóðflæði og súrefnisflutning til vefja.   Meðferðin leiddi til sjáanlegs árangurs sem var hægt að mæla og endurtaka.  Aftur kuklari sem segist greina nýrnasjúkdóm út úr einhverju mynstri í hvítu augans eða lithimnunni gerir það út frá korti sem einhver áhugamaður um forna menningarheima gróf upp í Austurlöndum fjær og byggir ekki á neinni viðurkenndri þekkingu um mannslíkamann.   Á slíka greiningu er ekki hægt að treysta og enga mælanlega niðurstöðu er hægt að fá út úr henni.  Flest frá kuklurum er á þessa vegu - kynntu þér það ef þú trúir mér ekki.

Setningu þinni um að „ekkert sé algilt í þessum heimi“ er ég búinn að svara.  Þú segir mig misskilja þig.  E.t.v. er það rétt en ég hef þá komið því að að ég tel oftúlkun á þessum orðum stórvarasama.  Það eru til staðreyndir og gildi sem í praktískum skilningi eru algild og það eru til kuklfræði sem eru hreinlega algert bull. 

Þú stingur svo upp á því í jákvæðni að þeir sem trúi á ágæti höfuðbeina- og spjaldhryggsjöfnunar sæki um rannsóknarstyrki til að sýna fram á ágæti aðferðarinnar.  Ertu að meina styrki úr opinberu fé Ólína eða bara hvar sem er?  Það er nú einu sinni svo að til þess að fá styrki úr opinberum rannsóknarsjóðum þarf að skila inn ítarlegri umsókn þar sem fræðilegur grundvöllur, framkvæmdaráætlun og margt fleira þarf að koma fram.  Miðað við það sem ég hef lesið úr fræðum þeirra fengju þeir aldrei slíkan styrk því fræðilegur grunnur greinarinnar er álíka sannfærandi og staðhæfingar konunnar sem kom í Kastljósið í vetur og sagðist geta talað  við stofnfrumurnar.   Ekki ætla ég að æsa mig yfir því ef einhver einkaaðili vill styrkja rannsóknir á slíku en ef sameiginlegum sjóðum þjóðarinnar ætti að sóa í slíkt arfabull yrði ég reiður yfir því og myndi mótmæla.

Lýsing þín svo á því af hverju þú myndir taka birkiösku fram yfir lýsi er svo hreint ótrúleg.    Þú virðist ekki hafa hugmynd um það hvernig vísindalegra staðreynda er aflað.  Mér finnst það dapurt miðað við alla þína skólagöngu og veltur því fyrir sér hvort að menntakerfið hafi brugðist þér.   Þú virðist hafa gáfurnar til að skilja raunvísindi.  Þetta er ekki einu sinni neitt sérlega flókið.  Eitt af því fyrsta sem maður lærir er að það er ekki hægt að treysta á reynslusögur og stök tilfelli og þ.m.t. manns eigin reynslu þegar meta á orsakasamhengi, gera samanburð eða finna út einhverja eiginleika þess sem rannsakað er.   Persónuleg reynsla getur verið kveikja að rannsókn en aldrei rannsóknin sjálf.   Lítið virðist þú vita um lýsi eða ekki gera þér grein fyrir mikilvægi þess sem þú veist, því í því er D-vítamín sem er þér og öllum landsmönnum í þessu sólarlitla landi ákaflega mikilvægt, sérstaklega yfir vetrartímann.  Án þess færðu beinkröm og í tiltölulegum skorti sem er algengur hér skv. rannsóknum (sem kynntar voru m.a. á Vísindadögum í fyrra), færðu beinþynningu og lélegri vöðvastarfsemi.  D-vítamín er erfitt að fá úr almennri fæðu og því er lýsi ákaflega mikilvægt.  Birkiaska!!??  Brennd lífræn efni eru sjaldnast holl og geta m.a. innihaldið transfitusýrur sem eru bendlaðar við myndun krabbameina.  Af hverju skefurðu ekki bara svertuna af grillinu þínu og tekur inn á hverjum degi.  Það hljómar álíka hollt í mín eyru.  Ákaflega sönn reynsla.

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 3.10.2007 kl. 11:37]

Bara svona í gamni .. Heyrði í ónefndum heimilislækni sem segist stundum taka blóðþrýsting hjá fólki (jafnvel þó það þurfi ekki í hvert skipti) til þess að það fái snertinguna því hann segir að oft þurfi fólk bara snertingu til að líða betur.  Snerting hámenntaðs læknis getur hjálpað til við lækningu. Hvort mynduð þið kalla það hefðbundna eða óhefðbundna lækningu ?

[Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir, 3.10.2007 kl. 12:15]

Það er augljóst af öllu að ekki á ég upp á pallborðið hjá Svani Sigurbjörnssyni - ef marka má 64 cm langt svar hans hér fyrir ofan.

Ég ætla ekki að elta ólar við digurbarkalegar yfirlýsingar hans um heimsku mína og fáfræði. Það er gott að Svani líður vel með sjálfan sig og visku sína - en auðvitað þykir mér leitt hans vegna hvað fíflin í kringum hann ergja hann mikið.

Hef annars sagt það sem ég hef um þetta mál að segja að svo stöddu. 

Eigið góðan dag öllsömul - og takk fyrir líflegar umræður.

[Svanur Sigurbjörnsson, 3.10.2007 kl. 15:36]

Sæl Ólína

Já kannski kemst ég í einhverja metabók fyrir þessa centimetra

Það vill svo til að ég er ekki sammála þessum tilteknu skrifum þínum og hef reyndar gagnrýnt sum önnur skrif þín áður.  Það þýður þó ekki að þú "eigir ekki upp á pallborðið hjá mér".  Ég slæ ekki sleggjudóma um þína persónu út frá skoðanaskiptum.   Þú ert mikil baráttukona fyrir bættu þjóðfélagi og ýmsum mannréttindum og það virði ég mikils. 

Ég hef ekki kallað neinn "fífl" hér eða álitið neinn fífl sem hér skrifar, það eru þín orð eða túlkun, ekki mín.  Sjálfur hlýt ég að hafa einhverjar heimskulegar skoðanir og hef gert mín mistök í lífinu en á ekki skilið að vera kallaður fífl frekar en annað fólk sem leitast til við að sýna öðrum virðingu og bæta líf sitt og annarra. 

Það er leitt að þú kallir skrif mín "digurbarkaleg".  Þau eru digur í sentimetrum en þau eru skrifuð til þess að rökræða og benda á hluti sem mér fannst gagnrýniverðir í þínum skrifum.  Það væri gott að fá mótrök í stað ásakana um hroka.  Þú ert manneskja sem margir taka mark á og það er ekki grín í mínum huga að þú takir brennt birki fram fyrir lýsi.  Slíkar skoðanir geta haft áhrif hvort sem þú ætlar þér það eða ekki. 

Blogg eru vettvangur skoðanaskipta og hér býður þú uppá athugasemdir við þín skrif.  Ef þú vilt ekki fá mín skrif hér þar sem þú álítur þau "digurbarkaleg" og að mér "líði vel með sjálfan mig og visku mína" skaltu bara láta mig vita.  Ég hef ekkert sagt hér um mína líðan.  Mér sýnist þú telja mig hrokafullan án þess að segja það beinum orðum.  Ég fer ekki að troða mínum dálksentimetrum á þig á þinni bloggsíðu ef þú óskar þess ekki. 

[Svanur Sigurbjörnsson, 3.10.2007 kl. 15:40]

Mjög góðir og gagnlegir punktar hjá Baldri Hreiðari.  Sammála.

[Helga Kristín (IP-tala skráð) 3.10.2007 kl. 16:05]

Ég á nú bara ekki orð yfir þennan Svan. Hann talar þvílíkt niður til fólks (eða kannski bara kvenna) að mér er bumbult. Hvernig á að vera hægt að rökræða við mann sem er alltaf að leggja fólki orð í munn og tala niður til þess? Hann er að tala við Ólínu Þorvarðardóttur, vel menntaða konu, og segir að hún "skilji greinilega ekki..." auðskildustu hluti, að hún hafi ekki "hugmynd um hvernig vísindalegra staðreynda er aflað" -- og tekur svo til við að kenna henni eins og smábarni, m.a. um HOLLUSTU LÝSIS.

Ef þetta er ekki hroki - þá veit ég ekki hvað.

[Svanur Sigurbjörnsson, 4.10.2007 kl. 00:00]

Sæl Helga Kristín

Ég er "þessi Svanur".   Af orðum Ólínu um að hún tæki birkiösku (ekki sannað gildi og nær engar rannsóknir) fram yfir lýsi (sannað gildi og mikið rannsakað) ályktaði ég að hún hefði ekki þekkingu á því hvernig vísindalegra staðreynda væri aflað.  Það kom mér á óvart miðað við þá menntun sem hún hefur.  Kallaðu mig hrokafullan eins og þig lystir en það mun ekki breyta því sem ég sagði.  Mér fannst sorglegt að þurfa að gagnrýna þetta við menntaða manneskju sem svo svarar mér með því að saka mig um hroka.  Þú bætir svo um betur.  Hvernig skýrir þú annars að Ólína tekur birkiösku fram yfir lýsi?  Er sjálfsagt að menntuð kona sem margir líta upp til segist taka ákvarðanir út frá eigin tilfinningu en ekki sönnunum? 

Annars ætla ég að láta þetta gott heita bili.  

[Ingibjörg Sigfúsdóttir (IP-tala skráð) 4.10.2007 kl. 07:17]

Þakka þér fyrir Ólína að taka þetta sálfræðingsmál fyrir. Ekki vanþörf. Hvernig ætli sálfræðingsráðgjöf gagnist frá manni í slíku ójafnvægi. Ég hef kynnt mér nákvæmlega höfuðbeina og spjaldhryggjar meðferð og séð frábæran árangur hennar. Eðlilegt er að þeir sem hafa grætt í skjóli ,,læknakukls" verði órólegir þegar eitthvað kemur fram sem gæti fækkað viðskiptavinum þeirra og að starfsbróðir sé með slíka víðsýni að hann skuli kynna það!!. Ég bendi á merkilegar greinar sem birtar eru í tímariti Heilsuhringsins,sem er að koma út,  um merkilega einfaldar aðferðir ,,sem virka" til að hjálpa vansælum skólabörnum, þessum sem nú eru greind með ADHD.