Af byssuógn og barsmíðum

Ég tek undir með þeim sem hafa bent á misvægið í fjöllun fjölmiðla um ofbeldi gegn konum.

Í þessu Hnífsdalsmáli greip ölóður maður byssu og hleypti af í átt að konu sinni. Skelfilegt atvik, vissulega, enda mætti sérsveit lögreglunnar óðara á staðinn og umsátursástand ríkti um húsið þar til maðurinn hafði verið handsamaður.

Á öðrum heimilum eru konur barðar og beittar margvíslegu ofbeldi án þess að sérsveitin sé kölluð til. Sumar hverjar eiga það meira að segja ekki víst að lögreglan mæti á svæðið svona yfirleitt - hvað þá heldur að nokkur maður skerist í leikinn.

Byssur eru augljóslega dramatískara ofbeldistæki en barefli - þó afleiðingar ofbeldisins getir verið þær sömu.

„Ég sá blossa nálægt vanganum"

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 12.7.2007 kl. 12:41]

Takk fyrir pistil Ólína.  Þetta er gömul og ný saga, því miður.  Karlmenn bera ótakmarkaða virðingu fyrir byssum, það er ekki svo "noja" með aðrar ofbeldisaðfarir og morðtól.

[Eðvarð Hlynur Sveinbjörnsson, 12.7.2007 kl. 16:12]

Já þetta er vel athugað Ólína, það er sorglegt að menn skuli þurfa að ganga svo langt að grípa rörið og freta á eftir eiginkonunni áður en það fer að teljast tiltökumál. Ölæði eða ekki þá á maður erfitt með að skilja þá sem ráðast á aðra yfirleitt og hvað konu sína og börn.

[Edda Agnarsdóttir, 12.7.2007 kl. 16:20]

Umhugsunarvert samanburðurinn á byssu og barefli eins og borðfæti eða kylfum. Takk fyrir skrifin.

[Sveinn Ingi Lýðsson, 12.7.2007 kl. 22:59]

Skrifaði þessa bloggfærslu í morgun um þetta mál og sérkennilegt fréttamat.  Byssan þykir athyglisverðari en verknaðurinn, þ.e. ofbeldi gegn konum.  

[Theódór Norðkvist, 12.7.2007 kl. 23:18]

Já, ætli áhorfskannanirnar ráði meira um val á fréttum og þar með auglýsingatekjur, heldur en hagsmunir fólksins?

Það er að sjálfsögðu alvarlegt mál þegar heimilisofbeldi kemst á það stig að menn grípi til vopna. Ég velti líka fyrir mér hvort þetta tiltekna mál eigi sér ekki lengri aðdraganda.

Getur það kannski verið að á þessu heimili hafi ríkt ofbeldisástand lengi, en síðan náð hámarki í þessum atburði?

Það er eins og landinn taki ekki eftir ástandi heimilisofbeldis fyrr en eitthvað stórt og mikið gengur á.

Samt er heimilisofbeldið sem aldrei nær inn í fréttatímana sennilega það sem fer verst með fjölskyldur. Þá er ég að tala um langvarandi ástand ofbeldis og kúgunar. Sennilega er það jafnvel verra en þegar sýður upp úr eins og þarna í Hnífsdal.

Heimilisofbeldi er samfélagslegt mein sem verður að taka á af meiri festu en hingað til hefur verið gert. Bæði karlar og konur þurfa að kynnast hvort öðru betur áður en þau hefja sambúð, ekki ákveða að fara í sambúð eftir stundarhrifningu.

Þannig er hægt að sjá hvort tilvonandi maki býr yfir einhverjum skapgerðarbrestum sem geta leitt til að hann/hún beiti andlegu eða líkamlegu ofbeldi.

[Gísli Bergsveinn Ívarsson, 12.7.2007 kl. 23:56]

Slæmt er að þurfa að lifa við ofbeldi á heimilinu og er sama hvort um er að ræða andlegt eða líkamlegt

[Benni (IP-tala skráð) 13.7.2007 kl. 10:45]

Auðvitað skiptir miklu, þegar kemur að þvi að velja í fréttir, hve áhugavert það er - annars væri ekki áhugi á því orðanna skilningi/notkun samkvæmt  - og áhugavert er það sem við sjáum ekki oft, og er spennandi á einhvern hátt, meðal annars.  Hér er ekki tekið tillit til þess hvort það sé réttlátt eður ei.

 Það er ekki það sama, hvað okkur finnst og hvað er. Fjölmiðlar birta það sem er vinsælt, það er, fjölmiðlar ættu kannski að fjalla um mál með réttlæti í huga, og af jöfnuði, það finnst okkur.

 Að öðru en náskyldu. Tungumálanotkun okkar truflar okkur sífellt þegar við erum að reyna að tala saman af alvöru, rökræða, komast að niðurstöðu um mál.  "Af hverju gerir hann þetta?" ..þýðir stundum að viðkomandi líður ílla, er í geðshræringu, vill ekki að verknaðurinn sé framinn, vill að aðrir viti af því osfr. en þýðir alls ekki það sem sagt er. Í staðinn mætti segja "ég vil ekki að hann geri þetta"  .  Þetta er nú kannski ekki besta dæmið þar sem allir vita hvað þetta þýðir, þegar þetta er sagt, en annað dæmi: "getur verið að fjölmiðlar birti ekki alltaf hlutina eins og þeir eru, að fjölmiðlar velji eftir vinsældum, að fjölmiðlar séu ekki réttlátir??" Já já já. Það var ekki þetta sem við vildum segja eða hvað..

 Góða helgi

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 13.7.2007 kl. 15:38]

Það er svo merkilegt að þeir sem eru ofbeldishneigðir,
sína það  yfirleitt ekki fyrr en sambúð er hafin og jafnvel komið barn í spilið.
Konan er þá alltaf að bíða eftir að ástandið batni, en sá sem lemur,
lemur alltaf aftur og aftur.