Ofsaakstur er hraðafíkn

Frábært framtak hjá hjúkrunarfólki að standa fyrir þessari göngu. Þetta er sú starfsstétt sem verður einna oftast vitni að hörmulegum afleiðingum umferðarslysa og þeirri sorg sem þau geta valdið.

Fyrr í dag setti ég inn færslu um hraðafíkn og ofsaakstur - þessa áráttu sem rænir fólk allri skynsemi, stefnir lífi og limum í háska, en er samt endurtekin æ ofan í æ þrátt fyrir sektir, dóma og fortölur.

Auðvitað er ofsaakstur ekkert annað en fíkn - og kannski þarf að fara að taka á umferðarlagabrotum með því hugarfari. 

Mikil þátttaka í göngu gegn umferðarslysum

Athugasemdir

[Eiður Svanberg Guðnason, 26.6.2007 kl. 21:24]

Stundum hvarflar það að mér, hvort verið geti að taumlaus kappakstursdýrkun  Sjónvarps allra landsmanna , RÚV,  eigi   einhvern þátt í þessu hraðakstursæði ,sem  tröllríður samfélaginu.

Stofnunin stærir  sig meira að segja af því að  hafa sérstaka  "formúlusérfræðinga" í þjónustu sinni  til að hampa þessari  fáfengilegu fíkn. 

[Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir, 26.6.2007 kl. 21:31]

Vel athugað Eiður - þetta er umhugsunarefni.

[Ísdrottningin, 26.6.2007 kl. 22:15]

Ég á afskaplega erfitt með að sjá samhengi þarna á milli, ég held að tölvuleikir séu líklegri til að eiga þarna hlut að máli en formúlan þó mér finnist hvorutveggja ólíklegir sökudólgar. 

Helst held ég að það kæruleysi sem við höfum sýnt á undanförnum árum í akstri um þjóðvegi landsins hafi skilað sér til barnanna okkar og svo áfram til barnanna þeirra og svo koll af kolli en eins og svo margt annað er það alltaf tekið skrefinu lengra með hverri kynslóð. 

Það var lengi vel "vitað" að maður var ekki "tekinn" fyrr en komið var a.m.k. 12 km. framyfir leyfilegan hraða og þar af leiðandi var umferðin öll á þessum ólöglega "á mörkunum" hraða.   Ennfremur var vitað að lögreglan hafði lítil tök á að vera úti á þjóðvegum landsins í stórum umdæmum og þá var kjörið að "þenja drusluna" til að komast á sem skemmstum tíma og þetta muna krílin úr aftursætinu.  Sumir áttu met sem reynt var að slá "þessi keyrir léttilega að sunnan á x tímum" og var nánast í guðatölu fyrir vikið jafnvel þótt það þýddi að hann hefur ekið að jafnaði á a.m.k. 130 km/klst og það á misjöfnum malarvegum þess tíma.   Já, það er ekki langt síðan þetta var...   Af hverju ættu börnin okkar að hugsa eitthvað öðru vísi?

[Ragnheiður Ólafía Davíðsdóttir, 26.6.2007 kl. 22:16]

Kærar þakkir fyrir þessa færslu, Ólína mín. Ég veit það eru fleiri en við sem erum sömu skoðunar. Ofsaakstur þarf að uppræta, eins og hvern annan glæp.

[Sævar Einarsson, 27.6.2007 kl. 07:40]

Hraðakstur er ein tegund af adrenalínfíkn, henni þarf að koma burt af götum og inná lokuð svæði, ég og fleiri erum að berjast fyrir því að akstursáhugafólk fái aðstöðu til að stunda sitt sport og sína fíkn http://easy.is hraðakstur er ekki glæpur nema hann sé stundaður þar sem hann er bannaður, sem er allstaðar á götum þessa lands. Maður bannar ekki fíklum eitthvað ánþess að gera eitthvað fyrir þá.

[Birgir Þór Bragason, 27.6.2007 kl. 08:10]

Er það fíkn að keppa í bruni á skíðum? Er það fíkn að keppa á hesti í skeiði eða stökki? Er það fíkn að keppa í 100 metra hlaupi? Er það fíkn að keppa í 60 metra hlaupi innanhúss? Akstursíþróttamenn eru ekki fíkla heldur íþróttamenn. Það er munur á því að keppa í löglegum kappakstri og brjóta lögin á vegum úti. Það er ekki nema sanngjarnt að gera þar greinarmun á.

[Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir, 27.6.2007 kl. 11:45]

Við tölum ekki um fíkn fyrr en atferlið er farið að ógna manni sjálfum eða öðrum, og þegar ánægjan sem það veitir er metin ofar áhættunni sem tekin er. Auðvitað geta hraðaíþróttir verið viss tegund fíknar, þær veita að sjálfsögðu nautn og útrás sem flestir þekkja sem hafa löngun í hraða og spennu. Ég kannast sjálf við slíkar kenndir tengdar bolta- og hestaíþróttum frá mínum yngri árum, og sama má sjálfsagt segja um flest heilbrigt fólk.

Kjarni málsins er þessi: Þegar akstursíþróttamaður getur ekki lengur látið sér nægja keppnis- og æfingabrautina heldur ákveður að láta gamminn geysa á Suðurlandsveginum eða Reykjanesbraut þar sem von er á öðrum vegfarendum - þá hagar hann sér ekki eins og íþróttamaður heldur fíkill.

Ég tek fram að ég er að setja upp tilbúið dæmi, og þekki engan akstursíþróttamann nú um stundir sem gerir svonalagað. En ég hef  kynnst mönnum sem hafa hagað sér svona, og get ekki litið á þá sem íþróttamenn.

[Birgir Þór Bragason, 27.6.2007 kl. 11:57]

Því miður virðist það vera þér og ýmsum öðrum erfitt að gera greinarmun á akstursíþróttamann og einhverjum sem er að brjóta lögin. Hvað hefur þú fyrir þér að það séu í þróttamenn sem eru í þessum ólöglega akstri?

[Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir, 27.6.2007 kl. 12:19]

Sæll Birgir Þór.

Ég hef hvergi haldið því fram að akstursíþróttamenn séu að brjóta lögin. Ég var að tala um hraðafíkn sem birtist í ofsaakstri - í tilefni af umræðu sem hefur komið upp á tveim bloggsíðum á mbl.is þar sem tvær mætar konur bera sig upp undan hótunum og árásum sem þær hafa orðið fyrir.

Mér sýnist þú sjálfur vera að draga samasemmerki milli akstursíþrótta og lögbrota - þú verður að eiga um það við þig.

[Birgir Þór Bragason, 27.6.2007 kl. 12:23]

Sæl Ólína. Hvað ertu að gefa í skyn með þessari settningu: Þegar akstursíþróttamaður getur ekki lengur látið sér nægja keppnis- og æfingabrautina heldur ákveður að láta gamminn geysa á Suðurlandsveginum eða Reykjanesbraut ?

[Akstursíþróttakappinn Daníel Sigurðarson, 27.6.2007 kl. 12:24]

Kæra Ólína.

 Viltu í guðs almáttugs bænum slíta í sundur í huga þér þessa tvo hluti: Akstursíþróttir og umferðarómenningu.

 Fáir hópar eru jafn duglegir við að tala fyrir félagsmönnum sínum um umferðaröryggi eins og akstursíþróttamenn. Keppendum í minni íþrótt er umsvifalaust refsað ef þeir fara út fyrir lagabókstafinn í almennri umferð - og þá bæði af lögjafarvaldinu og einnig af FIA - sem er nokkurs konar alþjóðlegur öryggishattur fyrir akstursíþróttir.

 Hefur þú séð marga meðlimi í t.d karatefélagi íslands standa á lækjartorgi um helgar og reyna að fá viðstadda til að hætta að slást? Nei - varla. En svona forvarnarstarf vinna akstursíþróttaklúbbar á íslandi - og við erum að berjast fyrir aðstöðu fyrir okkar íþrótt og forvarnarstarf. Það er okkar sannfæring að við getum minnkað hraðasktur á götum úti, fækkað slysum og bætt umferðarmenningu íslendinga - sjónarmið sem er viðurkennt í mest öllum heiminum nema á Íslandi.  

Núverandi forvarnarstarf - hærri sektir - punktakerfi - slysaáróður - hraðamyndavélar o.sv.frv = endalaus boð og bönn. Mín skoðun er sú að þetta á allt rétt á sér - en skilar ekki tilætluðum árangri. Það þarf að beisla og stýra þessum hvötum - og kenna fólki að bera virðingu fyrir ökutækjum og náunganum = aðalatriði akstursíþrótta.  

Okkar tillaga er ekkert eiginhagsmunapot fámenns hóps - heldur heilbrigð skynsemi.

Komum hraðaksti af götunum og inn á þar til gerð svæði, Svæði sem eru ekki til í dag.

 Hjálpumst að við að bjarga mannslífum!

Daníel

[Árni Gunnarsson, 27.6.2007 kl. 13:54]

Birgir Þór. Í okkar þjóðfélagi- lýðfrjálsu að nafninu til leyfist öllum að hafa skoðanir. Þá gildir einu þótt þær skoðanir rekist á það sem er viðurkennt. Keppni í hraðakstri svo sem í Formúlunni telst til íþrótta við ákveðin skilyrði og eftir þar til búnum reglum. Ég hef mikla tilhneigingu í þá veru að andmæla þessu. Og ég tek mér leyfi til að segja að þegar svokölluð íþrótt felur í sér verulega lífshættu fyrir þann sem hana stundar og einnig í nokkrum tilvikum áhorfendur þá sé komið yfir mörkin.

Og þá vil ég nefna fyrirbærið háskaleiki.

Og ég hef þá trú að á bak við þátttöku í hraðaksturskeppni liggi sömu hvatir og háskaakstur á vegum úti.

Þetta er mín bjargfasta skoðun og sett hér fram án beiðni um afsökun af nokkru tagi.

Með góðri kveðju!

[Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir, 27.6.2007 kl. 14:58]

Sæl öllsömul.

Ég árétta það sem ég hef áður sagt, að ég hef hvergi hallað á akstursíþróttamenn og er ekki að tengja milli þeirra og lögbrjóta - það eru álitsgjafar hér á síðunni sem það gera. Dæmið sem Birgir Þór tekur í athugasemd nr. 10 fjallar um skilgreiningu mína á orðinu "fíkn" en er ekki alhæfing um almenna hegðun akstursíþróttamanna.  Þetta ætti að vera nokkuð augljóst ef menn lesa athugasemd nr. 7 þaðan sem tilvitnunin er tekin.

Birgir spurði sjálfur hvenær íþróttamenn hættu að vera íþróttamenn og yrðu fíklar (sjá aths nr. 6). Ég svaraði því með dæmi af akstursíþróttamanni, vegna þess að við vorum jú að tala um hraðakstur. Kjarninn er þessi, þegar íþróttamaður fer út fyrir leikvanginn (hvort sem það er akstursbraut, fótboltaleikvangur eða hnefaleikahringur) og fer að stefna öðrum í hættu með athæfi sínu, þá er hann ekki lengur íþróttamaður. Svo einfalt er það.

Annars sé ég ekki ástæðu til þess að vera með orðhengilshátt eða endalausar útskýringar á því hvað ég meini með orðum mínum.  Bið menn bara að lesa það sem ég segi - og reyna og svo að skilja það. Mér leiðist skætingur - og held ég sé ekki ein um það.

[Akstursíþróttakappinn Daníel Sigurðarson, 27.6.2007 kl. 22:33]

Sæl aftur Ólína og þakka þér svarið.

Ekki stóð né stendur til hjá mér að fara að munnhöggvast við þig - en þú hefur í tveimur færslum þínum vísað til akstursíþróttamanna og það á neikvæðum nótum (hótanir og lögbrot).

Mig langaði því aðeins að benda þér á munin á þessu tvennu því mér finnst umræðan (einnig í þeim bloggfærslum sem þú visaðir í annar staðar hér á vefnum þinum) vera "allir undir sama hatt" -leg.

Ásetningur okkar beggja er eflaust nákvæmlega sá sami - að leggja okkar af mörkunum til að fækka alvarlegum slysum. 

Einnig bið ég þig afsökunar ef þér hefur þótt athugasemd mín bera vott af skætingi - það var sannarlega ekki markmið hennar.  Mér þykir bara vegið að minni íþróttagrein í umfjöllun undanfarna daga.

Kveðja / Daníel

[Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir, 27.6.2007 kl. 23:43]

Sæll Daníel.

Ég tek afsökun þína fúslega til greina, enda hafa aðrir gengið lengra en þú í athugasemdum við þetta mál. Hinsvegar finnst mér bæði þú og Birgir Þór ganga of langt í því að túlka orð mín sem árás á akstursíþróttamenn. Það er ekki sanngjarnt og ég furða mig á þessari viðkvæmni.

En fyrst þú vilt halda fast við þetta, þá er best að ljúka umræðunni. Þú segir að ég hafi í tvígang vísað með neikvæðum hætti til akstursíþróttamanna. Í fyrsta lagi þá vísaði ég nú einungis til upplýsinga sem fram komu hjá tveimur málsmetandi konum hér í bloggheimum um  að þær hefðu orðið fyrir áreiti og hótunum af hálfu bifhjóla- og akstursíþróttamanna. Þetta eru áreiðanlegar heimildir frá fyrstu hendi, hvort sem þér finnst það þægilegt eða ekki.

Hinsvegar hef ég þegar útskýrt - og ætla ekki að gera það oftar - að ég tók tilbúið dæmi um akstursíþróttamann (í athugasemd 7) þegar ég var að útskýra orðið hraðafíkn og hvar mörkin liggja milli hraðaíþrótta og hraðafíknar. Hraðakstur var jú umræðuefnið svo það lá beint við að taka þetta dæmi. 

Ég hef ekkert á móti akstursíþróttamönnum - vafalaust eru margir þeirra ábyrgir menn og ötulir í forvarnarstarfi. Sömuleiðis reikna ég með að sumir þeirra séu það ekki - það er eins með öll félög og starfsstéttir, allsstaðar eru svartir sauðir, rónar koma óorði á vínið o.s. frv.

Mér finnst þið félagarnir of viðkvæmir í þessari umræðu - og ef ég má vera alveg hreinskilin þá er ég farin að upplifa þrálátar athugasemdir sem mér hafa borist (og sumar hverjar hafa ekki verið birtar hér) sem áreiti. Ég held það væri best fyrir alla að þræta ekki frekar um þetta mál.

[Akstursíþróttakappinn Daníel Sigurðarson, 28.6.2007 kl. 01:44]

Sæl Ólína.

Kannski að ég sjái nú að mér og hætti að verja hópinn á kostnað okkar dýrmæta tíma. Væntanlega laga þessi orðaskipti ekki akstursmáta íslendinga - sem er sameiginlegt kappsmál okkar beggja sýnist mér.

Það er réttilega sagt hjá þér misjafn sauður í mörgu fé - í minni hjörð sem þinni.

Vona að öll umræðan skili sér í færri slysum og bættri umferðarmenningu fyrir okkur öll!  

Með vinsemd og virðingu,

Daníel (Sonur Sigurðar)

Spikfeiti helmingurinn minn er kallaður Keiko - svona til að falla pottþétt ekki í flokk nafnlausra ómarktækinga  ;)

[Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir, 28.6.2007 kl. 10:23]

Viturlega mælt Daníel - ég tek undir hvert orð í þessari síðustu færslu þinni. Gangi þér vel í baráttunni gegn umferðarómenningu.

Með gagnkvæmri vinsemd og virðingu,

Ólína.

[Ragnheiður Ólafía Davíðsdóttir, 28.6.2007 kl. 16:45]

Sæl og blessuð.

Eins og þú sérð eru umferðarmálin eldfimt umræðuefni. Láttu mig vita það!

Gaman að sjá vel rökstuddar og málefnalegar athugasemdir hjá flestum.

Kær kveðja.