Nú langar mig ekki að blogga - heldur yrkja

 

Haustfjöll 

Bak við gisnar trjágreinar
stendur fjallið
á móbrúnum
haustklæðum.

Tveir hrafnar leika í lofti.

Dökkur mýrarflákinn
dýgrænn í sumar

þá angaði lyngið.

Hlæjandi börn
gripu handfylli af berjum
með bláma um varir og vanga

rjóð af heitri sól
sæl í þýðum vindi

og veröldin söng

í bláum tindum
hvítu brimi við svartan sand.

Nú bíða fjöllin
rök og þung
blæju vetrar.

Laufið fokið burt.

 

Athugasemdir

[Eyþór Árnason, 15.11.2008 kl. 23:55]

Já, nú bíða fjöllin Ólína. Kveðja.

[Guðrún H. (IP-tala skráð) 16.11.2008 kl. 12:50]

Takk fyrir þetta glæsilega ljóð Ólína - þetta er ljóðrænasta og besta lýsing á ástandinu í efnahagsmálum þjóðarinnar sem ég hef lesið lengi.

Þú ert djúpvitur kona.

[Tiger, 16.11.2008 kl. 13:44]

Já, þetta var gaman að lesa yfir. Þakka kærlega fyrir mig hérna! Um að gera að yrkja bara í skammdeginu og kreppunni...

Knús og kram í Sunnudaginn þinn skottið mitt og hafðu ljúfa viku framundan!

[Ásdís Sigurðardóttir, 16.11.2008 kl. 14:05]

GÓÐ

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 16.11.2008 kl. 14:29]

Alveg kyngimagnað .... gífurlega flott. Takk, takk!

[Gylfi Björgvinsson, 16.11.2008 kl. 15:32]

Flott ljóð hjá þér Ólína  ...... Já nú er sko tími til að yrkja það er hverju orði sannara

[Ben.Ax. (Benedikt Jóhannes Axelsson), 16.11.2008 kl. 17:23]

Gerði mér gott...

[Unnur Sólrún (IP-tala skráð) 16.11.2008 kl. 21:17]

Yndislegt.  Bestu þakkir þú hæfileikaríka kona.

[fable (IP-tala skráð) 17.11.2008 kl. 19:57]

Hei

ég er nú ekki vanur að vera að kommenta á blogg yfirleitt, les þau bara, og reyni þá að velja úr þau sem mér finnst málefnaleg þ.á.m er þetta blogg þitt, Ólína. Þetta er virkilega fallegt og myndrænt ljóð.